Bankowy Fundusz Gwarancyjny

Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG, Fundusz) z siedzibą w Warszawie jest osobą prawną powołaną ustawą z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711), która obowiązuje od dnia 17 lutego 1995 r. Powołując Bankowy Fundusz Gwarancyjny, ustawodawca określił zasady gwarantowania depozytów przez tę instytucję oraz wkomponował ją
w system instytucji czuwających nad bezpieczeństwem sektora bankowego. Regulacje prawne przyjęte w ustawie o BFG odpowiadają w pełni dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (94/19/WE
z dnia 30 maja 1994 r.) w sprawie systemów gwarancji depozytów. 

Depozyty zgromadzone we wszystkich bankach krajowych (tj. z siedzibą na terytorium RP) są chronione przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

Bankowy Fundusz Gwarancyjny w razie upadłości banku wypłaca środki gwarantowane do wysokości ustawowo określonych kwot.

Kwota depozytów nie przekraczająca równowartości w złotych 100 000 euro jest gwarantowana
w całości.
Ochronie podlegają imienne depozyty złotowe i walutowe:

• osób fizycznych,
• osób prawnych, w tym jednostek samorządu terytorialnego,
• jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną,
• szkolnych kas oszczędnościowych i pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych.

Zasady obliczania kwoty gwarantowanej:

• kwota gwarantowana obliczana jest od sumy środków ulokowanych na wszystkich rachunkach
  (np. lokatach terminowych, bieżących, oszczędnościowo-rozliczeniowych) jednej osoby w danym banku,
• w przypadku rachunku wspólnego każdemu ze współposiadaczy przysługuje odrębna kwota gwarantowana do wysokości gwarancji.

Więcej na stronie www.bfg.pl